De vrije opdracht
Mijn eigen creativiteit
Vrije opdracht: Tough girl
Toelichting inspiratie, concept uitleg en plan van aanpak
Voor deze opdracht wist ik gelijk wat ik
wou doen. Ik had namelijk laatst een
fotograaf gezien op Instagram die hele
vette motor foto’s had gemaakt. Dit wil ik
nou ook proberen. Echter heb ik zelf geen
motor of überhaupt een motorrijbewijs.
Maar zoals bij alle fotografie opdrachten
moet je ‘roeien met de riemen die je
hebt.’ Daarom kijk ik naar wat ik wel heb.
Wij hebben thuis namelijk vier hele oude
puchjes. Op één van deze puchjes ga ik
ook altijd naar school. Dus ik had al
bedacht om daar mijn foto opdracht mee te doen.
Ik heb mijn zusje gevraagd of die mijn model wil zijn. Zij wil altijd wel nieuwe Instagram
foto’s dus het was ook eigenlijk geen probleem. In mijn moodboard kun je zien wat voor
sfeer ik wil creëren. Of dit gaat lukken weet ik niet, maar ik wil het wel proberen. Ik hoop ook
dat het weer mee zit. We gaan het namelijk doen om de oude asfalt weg naar de
energiecentrale van Noardburgum toe.
Daarnaast hou ik van ‘een donkere tint’ in mijn foto’s. Dit ga ik dus ook zeker terug laten
komen!
Behind the scenes
Helaas ben ik bij deze opdracht vergeten behind the scenes foto’s te maken. Daarom licht ik het even toe in tekst. Voor deze shoot hebben we onder andere heel veel verschillende poses geprobeerd. Zo heeft Hillie op de puch gereden, er mee naar mij toe gelopen, er op gezeten etc. Ook heb ik verschillende hoeken uitgeprobeerd om vanuit te fotograferen. Bijvoorbeeld een beetje van onderen of juist op oog hoogte. Daarnaast zijn er horizontale en verticale foto’s gemaakt. Bijvoorbeeld me de voorkant van de brommer naar de camera toe, of juist de achterkant. We hebben dus heel veel verschillende poses doorlopen. Na het uitzoeken ben ik de foto’s gaan editten. (Het keuzeproces wordt later besproken) Zo heb ik de kleuren ook iets helderder gemaakt en de belichting juist wat naar beneden. Mijn doel was namelijk om een donkere sfeer te creëren. En juist door het contrast wat hoger te zetten kreeg ik een heel mooi licht/donker effect. Hillie heeft haar ogen best diep in haar gezicht liggen. Als ik de belichting naar beneden deed, kon je haar ogen bijna niet meer zien. Deze heb ik beide los geselecteerd en belicht. Zodat als ik de belichting naar beneden deed, we haar ogen nog wel konden zien. Dit is niet bij alle foto’s aan de orde, maar er waren wel een paar. Ook tijdens het editten heb ik een paar foto’s weggehaald uit het edit rijtje. Deze wouden toch niet zo mooi worden zoals ik had gedacht. Of ik vond de pose toch niet helemaal goed.
Keuzeproces
Ook had ik bij deze opdracht helaas al de ‘mislukte’ foto’s al weggegooid. Dus ik heb wat foto’s gepakt die ik wel heb gehouden maar niet ge-edit en foto’s die ik juist wel heb ge-edit. De foto’s die ik voornamelijk heb weggegooid of niet ge-edit, waren foto’s die of heel wazig waren, of waarbij de focuspunten niet goed waren. Dan was bijvoorbeeld de voorkant van de puch haarscherp, maar het gezicht van Hillie niet. Dit was op te lossen door het diafragma iets kleiner te maken. Daarnaast heb ik ook een paar keer de focuspunten in mijn camera verplaatst. Foto’s die ook weg zijn gegaan, zijn foto’s waarop Hillie bijvoorbeeld haar ogen dicht had. Of wanneer Hillie juist HEEL boos keek of juist slaperig. De foto’s die ik wel heb ge-edit kun je herkennen aan de ronde cirkel. Deze waren het scherpst en hadden een geslaagde pose.
Technische realisatie
Ik had voor deze shoot een eigen reflector gemaakt met karton en zilver folie. Eén grote ramp dus. Echter was dit (gelukkig) helemaal niet nodig! Het natuurlijke licht op de locatie was genoeg. Het licht kwam van onder ander achter en van links. Ik had Hillie pal in het licht dat van links kwam gezet, zodat zij en de brommer wel goed werden belicht. We hebben dus meerdere poses geprobeerd, waarvan één met de rug naar het licht. Deze foto’s waren niet geslaagd omdat de brommer en Hillie geen licht meer op zich hadden. Bij de ene heft van de foto’s had ik de sluitertijd op 1/160 en bij de andere helft had ik de sluitertijd op 1/250. Bij de eerste helft had ik de F-stop op 6,3 staan. Deze had ik zo hoog omdat ik wou dat Hillie in z’n geheel scherp was. Hoe lager je F-stop, hoe meer licht en hoe kleiner je depth of field is. Daarom had ik mijn F-stop juist wat hoger gezet. Om te voorkomen dat alleen haar gezicht scherp is en de rest niet. Daarnaast had ik mijn ISO op een magere 640 staan. Ik moest het doen met natuurlijk licht en het was die dag nogal bewolkt. Juist omdat ik hier de F-stop hoger had staan, moet ik ergens anders meer licht vandaan toveren. Vandaar de sluitertijd op 1/160 en de ISO op 640. Bij de tweede helft wou ik was meer spelen met de depth of field en kijken hoe die foto’s zouden uitpakken. Hier heb ik mijn lens op de F-stop 3,5 gezet en mijn sluitertijd verhoogd naar 1/250. Daarnaast heb ik juist ook de ISO verhoogd omdat het al weer wat later op de avond was en het donkerder/bedrukter werd. Achteraf gezien bedenk ik me nu, dat ik best de sluitertijd op 1/160 had kunnen laten en dan juist de ISO wat meer naar beneden. Dit had eventuele ruis kunnen voorkomen. Ook is 1/160 snel genoeg om scherp te schieten vanuit de hand. Maar dit bedenk je je altijd achteraf. Camera: Canon EOS 90 D Lens: Canon EF 50mm 1:1.8 STM
Resultaat
